ผิดด้วยหรือที่ผมอยากสบายจึงทำธุรกิจเครือข่าย

เหมือนแมลงสาบที่ไต่ตามตัว พร้อมจะปัดออก
แล้วร้องเสียงหลงว่า ยี้..! แมลงสาบน่าขยะแขยง..

จากความรู้สึกพอจะแบ่งคนออกเป็น 2 กลุ่ม
คนกลุ่มแรกมองว่าผม เป็นพวกขายของ
ส่วนกลุ่มคนที่สอง มองว่าผมเป็นพวกหลอกลวง
เป็นคนที่พาใคร ๆไปเสียเงินประมาณนั้น

ผมผิดด้วยหรือคับ..!

ที่ผมเกิดในฐานะยากจน บ้านไม่มี
ต้องอาศัยตามท้ายสวนของคนอื่น
ด้วยบ้านทรงยุโรป (เพิงหมาเเหงน)

ต้องกัดฟัน อดมื้อ กินมื้อ
เมื่อเด็ก อาย 7 ขวบ ต้องหุงหากินเอง
เพียงเพื่อให้มีโอกาสได้เรียนหนังสือ

เสื้อผ้าและกางเกงมีไม่มากนัก ใส่ซ้ำแล้ว ซ้ำอีก
อีกทั้ง ยับ ซีดเหลือง และขึ้นรา.......................
ซึ่งผ่านการต้มแล้วจำนวนนับครั้งไม่ถ้วน

ยามที่ล้วงกระเป๋าไม่มีเหรียญบาทแม้แต่เหรียญเดียว
รู้สึกได้ว่า กระเป่ากางเกง มันช่างใหญ่ และว่างเปล่าสิ้นดี

หลังเลิกเรียนมีควายเป็นเพื่อน กลิ่นโคลนสาบควาย
กลายเป็นกลิ่นที่คุ้นเคย ดังกลิ่นแห่งดอก ปทุมมา ก็ไม่ปราน

ไม่รู้จักสังคมของ มัธยมหรือมหาลัย เพียงเพราะไม่มีใบเกิด
เป็นเด็กวัดและเดินทางสายธรรมคือทางออกเดียว

ผมผิดใช่ไหมครับ....?

ที่ผมปรารถนา ให้ครอบครัวให้คนที่ผมรักมีความสุข
มีชีวิตทีดีขึ้นกว่าเดิม
มีบ้านอยู่สบาย มีเงินใช้ไม่ขาดมือ ไม่ต้องเป็นหนี้ใคร

ผมต้องการมีชีวิตที่อิสระ สั่งอาหารหรือซื้ออะไรโดยไม่ต้องดูป้ายราคา
อยากเที่ยวโดยไม่ต้องคิดถึงวันทำงาน มีเวลาอยู่กับครอบครัว

อาจจะมีคำถามว่า ทำไมไม่ทำอย่างอื่น ?

ผมสื่อสารตรงเลยครับ ...........

คนจนอย่างผม เป็นเด็กวัด บวชเรียนรู้แต่เรื่องธรรมะ
จะมีธุรกิจไหนที่ให้ผมเข้าถึงได้ง่ายและเร็วที่สุด
และที่สำคัญ ผมรักธุรกิจนี้......

ผมเชื่อว่า ด้วยโมเดลของธุรกิจเครือข่าย
จะทำให้ชีวิตผมและครอบครัวมีความสุขมากว่าเดิม
ได้เร็วกว่าธุรกิจอื่น ๆ ครับ

ถึงตรงนี้แล้วผมขอถามอีกครั้งครับ

ผมผิดตรงไหนที่ผมเลือกทำธุรกิจเครือข่าย...?

ด้วยความเคารพ
ความคิดและสิทธิในการเลือก
ขอบพระคุณครับ

วินัย ทองใบใหญ่
เจ้าของเว็บไซต์
#Mahamlm.com
Line:Mahamlm
https://www.facebook.com/moneypassive